คำกลอนแปลงจาก คำสอนของพุทธองค์
รู้ว่าสุข อย่าลุ่มหลง จะเกิดโลภ
รู้ว่าทุกข์มีโศก อย่าเศร้าหมอง
อย่าไปจมกองทุกข์ ให้เข้าไปมอง
แล้วค่อยๆลองถอยห่าง มองดูจนทุกข์คลาย
ให้รู้ว่าจิตนี้ช่างเบื่อหนัก
ว่าได้ รัก โลภ โกรธ และ หลง
ทำให้คนเรานี้ มีทุกข์ระทม
เลยต้องจม อยู่ในวัฏสงสาร
เมื่อได้รู้อย่างนี้ ทำไมต้องทรมาร
พระองค์ ทรงสอนให้ก้าวผ่านสู่นิพพานเอย